《代书寄欧阳永叔四十韵》拼音版

宋代梅尧臣

dàishūōuyángyǒngshūshíyùn--méiyáochén

shǐzhélíngdāngjiànnián

shūyuānzhúyǒngchēngxián

wèilínjiāngjiǎoxiāngféngxiān

báiláofēnghuàyǎnghóngquán

jièshōushāntóngzhǎolián

zhǐdōngguògòngzuìxiǎobiān

zhànfēngshìshíshídàoshuǐruán

ānzhītānguàkěnzànhuíchuán

ěrjiēdìngguīwèirán

zhǐchéngyuèxiǎnsānqiān

niǎodōunánwènyīnchényǎochuán

yīnzhīzǒuléishì访fǎngnánqiān

guòniúxiáháiwényíngtián

bàoyánbàohuòduōquán

jiěguīyáoquējūnjìnhànyuān

wèncéngwèiyuǎnmìngjiàyuán

shuāijīnxínglóngzhōngyǒudàiyān

xiāngtíngguājiēzhěnfēnghuàtóngshān

péngzānfānwèishìqiān

àiyīngjiāoshìqǐn便biàn便biàn

shǔfánwèilúnyuánqián

shēngqínxièxìngzishùérlián

láikuàngchéngwèiwànglùnqíngkǒngwèijuān

chángqīnnánjùnguǒxièlínchuān

suìkuīyánzhòngxīnlùnjiǎnbiān

liáobiéhòuzhechūqièzhōngpiān

wènchuánqīngxuéyánshīzhèngjiān

piāoliúxìnqióngètàntǎojīngzhuān

dàojiùzhōngwàngjuànpíngwénfèimián

níngzhīzhǔrénguìdànjiànzuǒxuán

suǒzhìtóngfēngyuèxiānghuānjiànchán

qīngjiēzàiěrguàiqīndiān

cuìdiéshídēngtiàofāngzhōu沿yán

nánxǐngpēishūyànluòtóuxiān

zuòzhútīngniǎolínliúguāhuìchán

tíngguīmèngnányángbiān

chūjiànpéishuāngpèifāng广guǎngchán

shǐshēngshānjìngshìzhān

huìmiànyīngshìtián

kōngjùnlóuwàngpíngyān

梅尧臣简介

唐代·梅尧臣的简介

梅尧臣

梅尧臣(1002~1060)字圣俞,世称宛陵先生,北宋著名现实主义诗人。汉族,宣州宣城(今属安徽)人。宣城古称宛陵,世称宛陵先生。初试不第,以荫补河南主簿。50岁后,于皇祐三年(1051)始得宋仁宗召试,赐同进士出身,为太常博士。以欧阳修荐,为国子监直讲,累迁尚书都官员外郎,故世称“梅直讲”、“梅都官”。曾参与编撰《新唐书》,并为《孙子兵法》作注,所注为孙子十家著(或十一家著)之一。有《宛陵先生集》60卷,有《四部丛刊》影明刊本等。词存二首。

...〔 ► 梅尧臣的诗(1885篇)